Hükümet altındaki toplumların fuhuşu bir gün sağlıklı ve çok ihtiyaç duyulan bir kurum, ertesi gün ise kötü ve aşağılayıcı bir olay olarak gördüğü hoşgörü ve baskının dönüşümlü hali devam ediyor. Seks işçilerinin ve hepimizin ihtiyaç duyduğu hizmeti sağlayan eskortların kabulü, aydınlanma ve anlayış mücadelesinde yüzeyin altında kaynamaya devam ediyor, buna karşı çok az sayıda insanın önyargıları ve bilgisiz görüşleri var. Tarihimiz boyunca hiçbir şey gerçekten değişmedi ve bu görünüşteki görüşler, ideolojilerin ve siyasi çıkarların çatışması, o zaman ve şimdi yüzeye çıkan birçok çatışmanın tetikleyici mekanizması olarak hizmet etti.
Uluslararası Af Örgütü ve seks endüstrisinin suç olmaktan çıkarılmasıyla ilgili son olaylar, özel eskortların ve eskort ajanslarında veya genelevlerde çalışanların inanç ve görüşlerinin, çok sayıda tutkulu muhalif görüşe aykırı olduğunu su yüzüne çıkardı.
Özel bir eskort olarak, ben de öyle olmayı seçtim. Kimse beni buna zorlamadı ve kimse bunu bir kariyer yapma kararımı etkilemedi. İşimi seviyordum, mali durumumu ve işimin her yönünü kontrol ediyordum, kimseye karşı sorumlu değildim ve ülke yasaları dışında kimse tarafından yönetilmiyordum. Bugünün eskortu bir iş kadını ve ben kendimi tam olarak böyle taşıdım.
Sorun, hoşgörü ve baskı döngüsünün, seks işçilerinin asla ortadan kaldırılamayacağını ve dahil olan kişilerin, yani eskortların kurtarılması gerekmediğini anlamayan bitmeyen bir tartışma tarafından körüklenmesidir. Eskortların haklara ihtiyacı vardır – kurtarılmaya değil.
Ele alınması gereken birçok sorun ve konu var, ancak hiçbiri bir seks işçisinin sahip olması gereken hakların verilmemesi veya büyük ölçüde ayrımcılık yapan mevcut yasalara katlanmak zorunda kalınması anlamına gelmiyor. Bazı insanların tüm eskortların kurtarılması gerektiğine inanması yanlıştır.
Her sektörde sömürü vardır ve her sektörde yolsuzluk yaşanır. Hiçbiri bağışık değildir.
Sektörün suç olmaktan çıkarılmasına karşı olanlar, lobiciler ve üst düzey brokerlar, yani güç ve nüfuz koridorlarında yürüyenler, yukarıdaki sorunların birçoğuyla kumar oynayabilir ve kendi ahlaklarını yatıştırmak veya diğer çıkar ve kazanımları ilerletmek için mevcut hoşgörüyü zorlayabilirler.
O kadar çok saçmalık var ki, Avustralya’daki anakronistik eyalet yasalarımızı
ve Amerika’daki gerçekten saçma yasaları elde ediyorsunuz. Gerçekten, 18 eyalette oral seksi yasaklamak veya bazılarında misyoner pozisyonunu tek yasal pozisyon olarak dayatmak acınası.
Burada seks işçilerinden bile bahsetmiyoruz, yukarıdaki yasaların eskortlarla hiçbir ilgisi yok, sadece iki kişi arasındaki seks – ama açıkça bazı argümanların kaynağının nereden kaynaklandığını görebilirsiniz – başka bir dönemin değerlerine ve ahlaki kavramlarına derinlemesine dalmış.
Fransa’daki senato, eskortun müşterisini suçlu ilan edip etmemeyi tartışıyor ve İtalya’da artık sorunlu ve bulaşıcı hale gelen yasalar hakkında kafalarını kaşıyorlar.
Fransa’da Louis IX, 1254’te fuhuşu yasaklamaya çalıştığında, bunun feci sosyal sonuçları, yaygın protestolar ve iç karışıklıklar olduğu ortaya çıktı. Eskortun “pragmatik arzu edilirliğini” kabul ederek kararı iptal etmek zorunda kaldı.
Toplumumuzun refakatçilere ihtiyacı var ve refakatçilerin kurtarılmaya değil, haklarına ihtiyacı var. Yasalar önünde eşit haklara.